Wystawa o Polskiej Misji Medycznej na Ukrainie i w Mołdawii
Od 1 do 31 października 2011 r. w holu Centrum Dydaktycznego można było zapoznać się z wystawą „Polska Misja Medyczna na Ukrainie i w Mołdawii". Autorką ekspozycji jest prof. Anna Doboszyńska, Prodziekan ds. Pielęgniarstwa Wydziału Nauki o Zdrowiu i Kierownik Zakładu Pielęgniarstwa Klinicznego.
Chcesz pobrać ten dokument? Kliknij tu
Inicjatorem Misji, trwającej od 7 do 21 lipca 2011 roku, była Rada Konsultacyjna do Spraw Opieki Medycznej Nad Polakami i Polonią, a pomysł ten zrealizowało Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”. Patronat nad Misją objęły: Pierwsza Dama Anna Komorowska oraz Minister Zdrowia Ewa Kopacz. Trasa misji była specjalnie opracowana przez dyrektora Caritas Zakonu Bonifratrów na Ukrainie Ojca Bruno Marię Neumanna, który zadbał o to, aby uwzględniono miejsca, gdzie mieszka najwięcej rodaków, przede wszystkich tych, którzy mają problem z uzyskaniem opieki medycznej, chorych, starszych, nie mających paszportów i przez to możliwości przyjazdu do kraju. Do dyspozycji Polonii był m.in. nowoczesny ambulans diagnostyczny umożliwiający wykonanie wysokiej jakości badań.
Grupa 30 osób przemierzyła łącznie ponad 2500 km, po drodze zatrzymując się w takich miejscowościach jak: Sambor, Stryj, Bielce, Odessa, Winnica, Żytomierz, Lwów. Wśród chętnych niesienia pomocy Polakom, oprócz Pani Prodziekan prof. Anny Doboszyńskiej, znaleźli się także lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni, studenci medycyny oraz wolontariusze. Opiekunem grupy ze strony „Wspólnoty Polskiej” był ks. prałat Henryk Błaszczyk – duszpasterz służb ratownictwa medycznego. Kierownikiem wyprawy i jej głównym organizatorem od strony medycznej był prof. Mariusz Frączek, Konsultant Wojewódzki ds. chirurgii ogólnej w województwie mazowieckim.
Za podstawowy cel Misji obrano sobie ocenę stanu zdrowia, określenie potrzeb zdrowotnych Polaków mieszkających na terenie Ukrainy i Mołdawii oraz udzielenie im pomocy. W ciągu trwania Misji udzielono porad ok. 700 osobom, wykonano 200 EKG, 88 spirometrii, zebrano 30 wywiadów dotyczących stanu odżywienia, wykonywano poza tym badania krwi, USG, wymazy z nosa i gardła.
Źródło:
Medycyna Dydaktyka Wychowanie, Vol. XLIII, No. 10/2011